Badania kontrolne dzieci Zaparcia Gastroenterologia Pediatria Żywienie dzieci Dziecko Leki. Dr Krystyna Pogoń Dietetyk , Kraków. 83 poziom zaufania. Po pierwsze musi Pani być bardzo spokojna - im więcej nerwowości Pani swoim zachowaniem wprowadza dookoła tak prostej czynności jak wypróżnianie - tym gorzej dla dziecka. Drzemki 5-miesięcznego niemowlaka z kolei to mniej więcej 3 godziny z tolerancją plus/ minus pół godziny, choć nadal trzeba pamiętać o indywidualnych potrzebach dziecka. Ten czas rozkłada się mniej więcej na 2 -3 okresy snu dziennego. Najczęściej drzemka poobiednia utrzymuje się u wszystkich dzieci najdłużej. Ropiejące oko u niemowlaka – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska Jak masować kanalik łzowy u 3-miesięcznego dziecka? – odpowiada Renata GrzechociĹska Ropa w oku u 3-miesięcznego dziecka – odpowiada Lek. Arkadiusz Wierzyk Poniżej znajdziesz do nich odnośniki: Nerwowe zachowanie 2-miesięcznego niemowlęcia podczas karmienia piersią – odpowiada Milena Lubowicz. Niespokojne zachowanie w nocy u 5-miesięcznego dziecka – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska. Niespokojne zachowanie w nocy u 3-miesięcznego dziecka – odpowiada Lek. Tomasz Budlewski. Witam, ssanie kciuka to naturalny odruch, pojawiający się już w życiu płodowym. Często ujawnia się u noworodków, które mają silną potrzebę ssania, a także u dzieci, które kompensują sobie w ten sposób brak piersi czy smoczka. Ponadto zachowanie takie nie powinno budzić obaw mniej więcej do 6. miesiąca życia, bo odruch ssania Podnoszenie się do siadania przez 3,5-miesięczne niemowlę – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska Zachowanie i płaczliwość u 3-miesięcznego dziecka – odpowiada Piotr Pilarski Problemy ze snem u 3-miesięcznego dziecka – odpowiada Lek. Małgorzata Horbaczewska 3GZVra. Często macie wątpliwości czy Wasze dziecko już ząbkuje. Do najbardziej zauważalnych objawów ząbkowania możemy zaliczyć: ślinienie się, grymaszenie oraz wkładanie rączek do buzi. Niestety, te objawy uporczywe i dla dziecka i dla rodzica, mogą powracać do około 3 roku życia. Aby zobrazować proces ząbkowania, zamieszczam kalendarz ząbkowania zębów mlecznych. Zębów jest 20: – 8 siekaczy – 4 kły – 8 zębów trzonowych. Oczywiście zdarza się ząbkowanie wczesne. Wówczas pierwszy mleczak pojawia się przed 6 miesiącem życia dziecka. Oraz ząbkowanie późne, gdzie dolne siekacze rosną po 12 miesiącu życia. Możemy spotkać też zęby wrodzone i noworodkowe. Z tymi pierwszymi maluch przychodzi na świat, drugie pojawiają się w pierwszym miesiącu życia. Jakie są objawy ząbkowania zębów mlecznych? Z objawów miejscowych można zauważyć między innymi: nadmierne ślinienie, gryzienie twardych przedmiotów, ssanie palców, pocieranie dziąseł. Nadmierne ślinienie spowodowane jest kilkoma czynnikami. Po pierwsze około 3 miesiąca życia rozpoczynają swoją pracę ślinianki i drobne gruczoły ślinowe, a niemowlę nie potrafi jeszcze w pełni połykać śliny, więc większość ląduje na zewnątrz buzi. Dodatkowo ssanie palcy, piąstki, przedmiotów i wszystkiego co się bobasowi nawinie pod rączkę, pobudza ślinianki do pracy, powodując jeszcze większą ilość śliny niż w spoczynku. Może pojawić się też zaczerwienie, obrzęk i stan zapalny dziąseł oraz niejednokrotnie ich sine zabarwienie nad wyrzynającym się mleczakiem. Obrzęk, bolesność i zaczerwienienie są związane z przejściowym stanem zapalnym związanym z przebijaniem ciągłości błony śluzowej dziąsła. Zasinienie to najczęściej krwiak nad wyrzynającym się mleczakiem, które znika wraz z pojawieniem się zęba w jamie ustnej. Jeśli zasinienie nie znika przez miesiąc, należy skontaktować się z pedodontą celem wykluczenia poważniejszych odchyleń od normy. Z objawów ogólnych mamy drażliwość, niepokój, płacz, utratę apetytu, biegunkę, podwyższoną temperaturę. Pamiętajmy, że rozpoczęcie ząbkowania nakłada się na czas, kiedy wygasa odporność nabyta od matki, a układ immunologiczny dziecka nie jest w pełni wykształcony. Wpływa to na częstsze występowanie zakażeń w jamie ustnej oraz chorób infekcyjnych. Dlatego jeśli coś Cię niepokoi, zgłoś się do pediatry lub stomatologa dziecięcego. Zespół gabinetu Dr Mleczak zawsze służy pomocą. W następnym poście: Jak pomóc dziecku (i sobie) w bolesnym ząbkowaniu? Post navigation Zęby u niemowlaka – czy mogą nie wyjść?Rodzice, którzy wciąż nie mogą doczekać się pierwszych ząbków u niemowlaka, zastanawiają się czasami, czy mogą się one w ogóle nie pojawić. Rzeczywiście, istnieją przypadki niewywiązania się zalążków mleczaków. Należy jednak pamiętać, że do takich sytuacji dochodzi bardzo, bardzo dziecko ma już rok i wciąż nic nie wskazuje na to, by wkrótce rozpoczął się u niego proces ząbkowania, można udać się do lekarza stomatologa w celu skontrolowania sytuacji. Warto jednak pamiętać, że brak uzębienia u roczniaka nie jest wyjątkowo niepokojącą sytuacją – takie przypadki zdarzają się o wiele częściej, niż się to wydaje rodzicom. Zęby u niemowlaka – co robić, żeby wyszły?Jedyne, co można zrobić, aby w końcu pojawiły się pierwsze zęby u niemowlaka, to.. uzbroić się w cierpliwość. Nie ma żadnego znanego medycznie sposobu, aby przyspieszyć proces ząbkowania i zdecydowanie nie należy w tej kwestii eksperymentować. Gdy wyżynające się zęby u niemowlaka są powodem cierpienia – jak pomóc ząbkującemu dziecku?Pierwsze zęby u niemowlaka to powód do dumy u rodziców, ale nierzadko i przyczyna cierpienia samego zainteresowanego. Co możesz zrobić, aby mu pomóc? Oto kilka dziecku chłodne gryzakiPodczas wyżynania się ząbków dziąsła bardzo swędzą, dlatego dziecko odczuwa silną potrzebę zaciskania ich na różnych przedmiotach. Warto podawać mu schłodzone gryzaki, przy czym zdecydowanie nie mogą być to gryzaki wyjęte z zamrażarki. Smaruj dziąsła żelami znieczulającymiW aptekach – także internetowych, dostępne są żele znieczulające, które natychmiast przynoszą dzieciom ulgę. Tego typu produkt możesz kupić bez recepty, pamiętaj jednak, aby używać go zgodnie ze wskazaniami zawartymi w ulotce informacyjnej. Podawaj maluszkowi leki przeciwbóloweJeśli twoje dziecko bardzo cierpi, możesz podać mu leki przeciwbólowe: ibuprofen oraz paracetamol. Pamiętaj jednak, że należy stosować je naprzemiennie i nie wolno przekraczać zalecanej dawki. Częste karmienieJeżeli karmisz piersią, to rób to jak najczęściej – w tym szczególnym okresie maluszek potrzebuje twojego wsparcia. 3-miesięcznie dziecko zaczyna powoli nudzić się, leżąc tylko w swoim łóżeczku. Szeroko się uśmiecha, grucha, a także głośno płacze rzewnymi łzami. Jak wygląda rozwój fizyczny i emocjonalny 3-miesięcznego dziecka? 3-miesięczne dziecko coraz częściej uśmiecha się do rodziców. Jego nastrój bardzo łatwo rozpoznać po mimice jego twarzy. W 3. miesiącu życia maluszek uwielbia też „gaworzyć” i uśmiecha się gdy tylko rozpoznaje swoich dziecko – rozwój Rozwój emocjonalny W 3. miesiącu życia dziecko zaczyna reagować przez uśmiech, dźwięk lub ożywienie ruchowe na kontakt z innymi ludźmi. Można stwierdzić, że przyszedł moment, kiedy maleństwo staje się coraz to bardziej towarzyskie i pogodnie. Częściej się szeroko uśmiecha i radośnie tym okresie maluszka nadal rozśmiesza niemal wszystko – kichnięcie mamy, szalone zabawy starszego rodzeństwa czy dziwna mina dziadka. Maluch w 3. miesiącu życia może także głośno płakać. W jego oczach widoczne są już dziecko wie już, że marudzeniem lub płaczem, czasami nawet tylko jednym spojrzeniem może jasno dać ci do zrozumienia, że czuje się samotnie i potrzebuje, aby wziąć je na ręce i przytulić. W 3. miesiącu między rodzicem a maluszkiem rodzi się prawdziwa więź zrozumienia. Wzajemnie potraficie odczytać swoją mimikę, nastroje, emocje, a także mowę ciała. Rozwój intelektualny Większość maluszków w 3. miesiącu swojego życia sztywno trzyma główkę w pozycji pionowej i z zaciekawieniem rozgląda się wokół. Dzieciątko nie chce całymi dniami, tylko leżeć w łóżeczku. Chcę, abyś nosiła je na rączkach – dzięki temu śmiało może oglądać otaczający go świat. Twoje maleństwo ucieszy także to, że posadzisz go na specjalnym leżaczku. Będzie mogło wtedy obserwować, co robisz. Rozwój fizyczny W tym czasie twój maluszek może leżę na brzuszku, opierać się na brzuszku i podnoście wysoko główkę. W takim pozycje jest w stanie wytrzymać już około jednej minuty!Wzmocnione są także mięśnie szyi – maleństwo podniesione do pozycji siedzącej, lepiej utrzymuje już główkę w pionie. Niemowlak potrafi także kręcić główką i patrzeć na ciebie, kiedy ty się dziecko położone na plecach ciągle próbuje obrócić się w bok. W tym okresie zaczyna mu się to udawać. Pamiętaj, że jeżeli twoje maleństwo rozpoczęło już okres obracania się, nie możesz go zostawiać samego na sofie czy przewijaku. Mógłby się przekręcić w trakcie twojej nieobecności i 3. miesiącu życia dziecko ciągle ćwiczy sięganie. Chwytanie przez niego różnych zabawek czy też swoich paluszków nie jest już tylko odruchem. Wraz z rozwojem jego zmysłu wzroku, dziecko zaczyna widzieć przedmioty, których wcześniej nie było w stanie zobaczyć. Dlatego coraz śmielej sięga po nowe to także okres intensywnego „gruchania” czy też „głużenia”. Wydawanie dźwięków przez maleństwo nie jest już rzadkością. Jeszcze trochę i zacznie wypowiadać pierwsze miesiąc życia to także czas, w którym powinno już zarosnąć tyle dziecko – co może jeść?3-miesięczne dziecko nadal powinni być karmione tylko piersią. W tym czasie w jego diecie niemowlaka nic nie powinni się miesięczne dziecko – o tym warto wiedziećWiele mam, stresuje się z powodu bezdechu, który występuje u ich dziecka. Jeżeli trwają one nie dłużej nie 20 sekund, nie masz o co się martwić. Pamiętaj jednak, że te, które trwają dłużej, powinny być skonsultowane z lekarzem, gdyż mogą doprowadzić do zespołu nagłej śmierci chcesz ograniczyć nocne karmienie u swojego niemowlaka, to koniecznie przystawiaj do piersi maleństwo na dłużej zaraz przed snem. Jeśli nadal będzie się wybudzał – nie podawaj mu mleka od razu po przebudzeniu. Powyższa porada nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku jakichkolwiek problemów ze zdrowiem należy skonsultować się z lekarzem. Jak u dziecka powstaje próchnica? Uważa się, że za rozwój próchnicy odpowiedzialna jest bakteria Streptococcus mutans. Najczęściej jest ona przenoszona z dorosłego na dziecko poprzez ślinę, np. podczas całowania lub jedzenia tymi samymi sztućcami. Pamiętajmy, że próchnica to choroba infekcyjna, zatem opiekun łatwo może zarazić nią niemowlę w czasie czynności pielęgnacyjnych. Aby powstała próchnica, potrzebne są cztery równocześnie działające czynniki: bakterie, węglowodany, czas oddziaływania, podatność tkanki zęba. Próchnica butelkowa – jak jej uniknąć? Niezwykle istotnym elementem profilaktyki jest naturalne karmienie piersią przynajmniej przez pierwszych 6 miesięcy życia dziecka. Optymalne w swoim składzie mleko matki jest znaczącym czynnikiem wspomagającym prawidłowy rozwój całego organizmu, a zawarte w nim składniki wchłaniają się lepiej niż te z mleka modyfikowanego. Co więcej, naturalne karmienie, poprzez stymulację w czasie odruchu ssania, zapewnia prawidłowy czynnościowy rozwój narządu żucia niemowlaka. Z badań wynika, że zbyt długie podawanie butelki czy smoczka uspokajającego ma negatywny wpływ na jego rozwój i może przyczyniać się do powstawania wad zgryzu. Karmienie butelką to również przedłużony czas kontaktu pożywienia z powierzchnią zębów. Szczególnie niekorzystne dla ich zdrowia są produkty zawierające cukier, np. soki czy kaszki. Dlatego tak ważne jest, aby nie usypiać dziecka słodkimi napojami – pozwoli nam to uniknąć tzw. próchnicy butelkowej, czyli wywołanej przedłużonym (kilkugodzinnym czy całonocnym) kontaktem z pokarmem o niskim pH. Warto wiedzieć: Jaka dieta sprzyja powstawaniu próchnicy? Zdrowe zęby unikają węglowodanów Wybierając posiłki czy napoje dla dziecka niekarmionego wyłącznie piersią, warto zwrócić uwagę na skład kupowanych artykułów i w miarę możliwości decydować się na te, które nie są dosładzane. Do snu, ale i w ciągu dnia również, najlepiej podawać mineralną wodę niegazowaną dla dzieci. Warto pamiętać, że główną przyczyną próchnicy jest nie tyle duża ilość węglowodanów, co ich częste przyjmowanie, lepka konsystencja pokarmu (dłużej utrzymuje się na zębach) oraz wydłużony czas jego oddziaływania na szkliwo. Dobrze zatem wyznaczyć czas, w którym pociecha będzie mogła zjeść „zakazane” produkty, a następnie wypłukać jamę ustną i wyszczotkować zęby. Najbardziej niekorzystny wpływ na stan uzębienia ma podjadanie oraz popijanie słodzonych napojów między posiłkami. Każdy, nawet najmniejszy posiłek obniża pH (powoduje zakwaszenie środowiska) w ustach, co sprzyja powstaniu próchnicy. Dieta wzmacniająca zęby Prawidłowa, zbilansowana dieta to ważny element profilaktyki stomatologicznej – wpływa na wzmocnienie struktur twardych tkanek zęba. Starajmy się zatem zachęcać dziecko do spożywania produktów, które nie mają ewidentnych właściwości próchnicotwórczych (np. ciemnego pieczywa, serów, pełnoziarnistych kasz, mleka, świeżych warzyw i owoców), zamiast zawierających duże ilości cukru pokarmów i napojów czy wysokoprzetworzonych produktów na bazie białej mąki. Istotne jest, aby dziecko możliwie jak najwcześniej rozpoczęło naukę jedzenia łyżeczką i picia z kubka. Spożywanie twardych pokarmów ma duże znaczenie w profilaktyce wad zgryzu – przyczynia się do prawidłowego rozwoju kości i mięśni twarzy. Wywołuje także wzrost wydzielania śliny, która ma działanie buforujące, czyli neutralizujące działanie kwasów, co sprzyja zapobieganiu próchnicy. Wizyta u stomatologa Nie zwlekajmy zatem zbyt długo z wizytą u stomatologa. Do dentysty chodzimy nie tylko leczyć zęby, ale przede wszystkim, aby zapobiegać ich chorobom! Pierwsza wizyta u specjalisty powinna mieć miejsce jeszcze przed pierwszymi urodzinami dziecka, a najlepiej po wyrżnięciu się pierwszych zębów (ok. 6. miesiąca), tymczasem 25 proc. polskich pięciolatków i 9 proc. siedmiolatków nigdy nie było u dentysty (wg NIK na podstawie „Monitoringu Zdrowia Jamy Ustnej” WUM). Podczas pierwszej wizyty, stomatolog sprawdzi stan jamy ustnej dziecka, udzieli wskazówek dotyczących higieny i zaproponuje odpowiednią profilaktykę, której powinniśmy skrupulatnie przestrzegać. Wczesny i niepołączony z bólem kontakt ze stomatologiem nie będzie wywoływał lęku przed wizytą w gabinecie dentystycznym – zapobiegnie dentofobii i wpłynie na częstsze wizyty kontrolne w przyszłości. Wszystko to pozwoli na zminimalizowanie ryzyka wystąpienia próchnicy i będzie skutkować lepszym stanem zębów w dorosłym życiu. Zobacz także: Lapisowanie, czyli jak wyleczyć próchnicę butelkową? Kiedy zacząć myć zęby i jamę ustną? Specjaliści zalecają rozpoczęcie higieny jamy ustnej u dziecka jeszcze przed pojawieniem się pierwszego zęba. – Bezzębne dziąsła niemowlęcia należy przemywać przynajmniej dwa razy dziennie i koniecznie po karmieniu nocnym zwilżoną w letniej przegotowanej wodzie lub naparze z rumianku i nawiniętą na palec gazą wyjałowioną. Pierwsze zęby mleczne czyścimy (także dwa razy dziennie) samą wodą i miękką dziecięcą szczoteczką o małej zaokrąglonej główce – pozwala to na usunięcie płytki bakteryjnej gromadzącej się na zębach. Dziąsła i język oczyszczamy gazikiem, zapobiega to osiadaniu resztek jedzenia, a tym samym utrudnia kolonizację bakterii próchnicotwórczych. Około pierwszego roku życia wyrzynają się zęby boczne, które mają bruzdy i guzki – można je dokładnie wyczyścić jedynie przy pomocy szczoteczki. Dziecku w tym wieku możemy pozwolić, oczywiście pod naszym nadzorem, na próby samodzielnego szczotkowania, traktujmy je jednak jako naukę poprzez zabawę, nie zaś pełne umycie zębów – radzi dr n. med. Iwona Ostrowska-Różańska, zastępca dyrektora medycznego ds. stomatologii w Centrum Medycznym ENEL-MED. Działania prewencyjne, czyli czy można zatrzymać próchnicę Proces powstawania próchnicy zębów u dzieci zaczyna się od zmętnienia szkliwa zęba. Jest to biała plama próchnicowa, która nie wymaga jeszcze zaopatrzenia stomatologicznego, może wycofać się po zastosowaniu zaleconych przez lekarza preparatów: profesjonalnych – stosowanych w gabinecie i/lub tych do samodzielnego użytku w domu. Jeśli nie zostaną wprowadzone odpowiednie działania prewencyjne, dojdzie do zajęcia głębszych tkanek zęba. Bakterie Streptococcus mutans kolonizują się na zębach, zatem próchnica teoretycznie może pojawić się już w pierwszym zębie. Dlatego w profilaktyce tak ważne są również profesjonalne zabiegi, które wzmocnią zęby dziecka i ochronią je przed próchnicą. Stomatolog oczyści powierzchnie zębów, a na szkliwo naniesie preparaty wzmacniające (zazwyczaj zawierające związki fluoru). Regularne wizyty pozwalają zmniejszyć ryzyko powstawania próchnicy oraz osiągnąć doskonałe efekty w postaci zdrowych i pięknych zębów. – Wizyta kontrolna powinna być przeprowadzana co pół roku u osoby dorosłej, a u dzieci, ze względu na większą skłonność do próchnicy, co 3-4 miesiące. Wynika to ze szczególnej budowy zęba mlecznego oraz często mniej dokładnej higieny. Dzieciom w wieku przedszkolnym oferuje się profilaktykę fluorkową i niefluorową: lakowanie, usuwanie osadów czy preparaty stabilizujące poziom bakterii próchnicotwórczych – wymienia dr n. med. Iwona Ostrowska-Różańska. Czynności pielęgnacyjne systematycznie podejmowane w domu pomogą utrwalić i przedłużyć efekty profesjonalnych zabiegów wykonanych w gabinecie stomatologicznym. Przeczytaj: Jaki wpływ na nasze zdrowie ma próchnica? Dekalog rodzica, dbającego o zdrowe zęby dziecka Jeśli mogę, karmię piersią minimum 6 miesięcy. Od momentu wyrżnięcia pierwszych zębów mlecznych, dbam o higienę jamy istnej dziecka. Odwiedzam lekarza stomatologa przyjmującego dzieci (najpóźniej około pierwszego roku życia), aby uzyskać wskazówki na temat profilaktyki zębów. Po wyrznięciu wszystkich zębów mlecznych, zgłaszam się z dzieckiem na regularne wizyty do lekarza stomatologa co 3 miesiące. Stosuję się do zaleceń profilaktycznych przeprowadzanych w domu oraz w gabinecie. Unikam podawania „przegryzek” zawierających węglowodany (słodycze, chrupki) zastępując je owocami i warzywami (np. jabłko, marchewka). Unikam kontaktu dziecka z moją śliną ze względu na bakterie próchnicotwórcze: nie oblizuję smoczka, nie jem tymi samymi sztućcami, nie całuję dziecka w usta. Nie usypiam dziecka butelką z kaszką ani sokiem. Stosuję profilaktykę ortodontyczną: nie karmię zbyt długo butelką ze smoczkiem, uczę wcześnie jeść z łyżeczki i pić z kubeczka. Jako kochający rodzic pamiętam, że nigdy nie jest za późno na podjęcie leczenia. Polecamy: Dentofobia, czyli lęk przed dentystą Źródło: udostępnione przez biuro prasowe Enel-Med./ mk Konsultacja medyczna: dr n. med. Iwona Ostrowska-Różańska, specjalista II stopnia stomatologii zachowawczej. Specjalizuje się w leczeniu zachowawczym oraz leczeniu endodontycznym pod mikroskopem. Pytanie nadesłane do redakcji Mój syn skończył 9 miesięcy, pełza do przodu, wstaje z pozycji siedzącej (posadzony), zbiera się do raczkowania, posadzony siedzi stabilnie i przechodzi z tej pozycji do leżenia na brzuchu, natomiast nadal sam nie potrafi usiąść. Czy jest to powód do niepokoju? W jaki sposób mogłabym mu pomóc opanować sztukę siadania? Odpowiedział dr hab. med. Jerzy Sułko Oddział Ortopedyczno-Urazowy Uniwersytecki Szpital Dziecięcy w Krakowie Dziecko jest prawidłowo rozwinięte i zupełnie zdrowe. Po prostu łatwiej przychodzi mu wykonać inne czynności niż akurat samodzielne siadanie. Przyjdzie mu to z czasem. Nie trzeba dziecku w żaden sposób pomagać. I nie trzeba się niepokoić. Baza leków: lormetazepam , cytarabina , szczepionka przeciw pneumokokom, polisacharydowa, skoniugowana (adsorbowana), 13-walentna , pegaspargaza , płukanka profilaktyczna , szczepionka przeciw pałeczce ropy błękitnej , reboksetyna , kapsaicyna , nitrendypina , werapamil (chlorowodorek werapamilu) , tynidazol , spironolakton , kwas traneksamowy , enalapryl , gliklazyd , białko C (z osocza ludzkiego) , biwalirudyna , inozyna pranobeks , mesalazyna , spiramycyna , Czy mój problem wymaga pilnej interwencji lekarskiej? Czy i kiedy powinienem zgłosić się do lekarza? Dokąd mam się udać? Podaj swój numer telefonu,a Doradca Medyczny zadzwoni do Ciebie+48 w dni powszednie od do Cena konsultacji 12 zł

zęby u 3 miesięcznego niemowlaka